Sus

Asla zamanı değildi,hiç değildi.Bazı şeylerin zamanı vardır.Üstünüze düşmesi için,sizin kaldırabileceğiniz kadar güçlü olmanız gerekir.Buna zamanınız vardır.Zamanı değildi.
Bazen duymak istemezsin,hiç söylenmemiş sayarsın.Ruhun,beynin birleşir,gerçeği kafana acımadan kazır.Kanarsın.Duymak istemezsin çünkü bir umudun vardır,günbegün daha da büyüttüğün bir umut.Söylenenler umrunda olmaz.Kim ne derse desin kaparsın kulaklarını.O kadar inanmışsındır ona. O öylesine senindir ki.
Asla zamanı değildi.
Uzun zamandır yukarı çıkmamıştım.Ayaklarım böylesine kesilmemişti yerden.Bulutları eziyorum.Aşşağı bakmaya cesaret bile yok şimdi bende. Bu bulutlar ki,gözlerimi kör eden,bu hava ki nefesimi kesen.
Oysa...oysalardan nefret ettim hep .Bayağdır umutluydum.Hiç bir umudum bu denli terketmedi beni.Bu kadar canımı acıtmadı,kanatmadı.
Ben uzun zamandır böylesine korkmadım,böyle üşümedim. Bunun ne olduğunu bilmeyecek kadar kaybetmedim kendimi. Bu rezil sonbahar günü.
Şimdi korkudan ayağa kalkamıyorum,uyuyamıyorum, uyanamıyorum.
Ben kimseyi bu kadar sevmedim,kimse canımı bu kadar acıtamadı.Kimse parçalara bölemedi.
Paramparçayım.
Bazı şeylerin zamanı vardır.Üstünüze düşmesi için,sizin kaldırabileceğiniz kadar güçlü olmanız gerekir.Buna zamanınız vardır.Zamanı değildi.
Yukardayım,üşüyorum,korkuyorum.
Aşağıya inemem.
Sus.