5 Ağustos 2008 Salı

günce-1


O kadar bok bir sabahtı ki aslında… o kadar berbat bir geceyi bağlayan bir sabahtı… terk edilmiş bir kadın gibi kontrolsüz yemek yemiş, ruhuma birkaç ton yük bindirmiştim. Rimellerim akmıştı, ağzımda bira tadı vardı acı acı. Gece nasıl becerdiğimi hatırlamadığım kanlı bir yara vardı ayağımda üzeri sarılmış. Birkaç kan damlası vardı elimde de, yarayı temizlemeye çalışırken bulaşmış. Üstüm başım on yıl öncesinden kalma tozlarla doluydu. Bütün gece hapşırmış ve düşünmüştüm. Bu defa gerçekten “gitmeyi” düşündüm. Rüya dahi görmemiştim bu sabah, bu yüzden gün içinde rüyamı gündüz düşleriyle hatırlayıp keyiflenmeyecektim de. Ağzımda sigarayla bulaşık yıkıyor olsam tam olacaktı bu portre. Bu son sahnenin eksikliğiyle kurtardım biraz.
Ama sabah sanal harikalar sayesinde müthiş bir haberle başladı! Gizem farkında olmadan beni ne kadar mutlu etti, haberi yok. Barış, beykent’i birincilikle kazanmış! Delirdim. Çığlıklar atmak istiyorum. O kadar umutsuz ve mutsuzdu ki. Ve ben o kadar karanlıktaydım ki bir türlü sızılarına elimi sürüp iyileştiremiyordum. Barış, bu yüzden “benim benden daha iyi olan diğer yarım”dır. Kendi kendini iyileştirir. Hem de kendi de farkında olmaz. Barış sadece hayalini gerçekleştirmedi şimdi, kendine kendi gücünü de kanıtladı. Tarif edemediğim bir gurur ve kontrolsüz bir sahiplenmesi güdüsüyle taşıyorum. “Barış yaptı” diyorum, “benim barışım yaptı!”. "Barış olan yarım" alacalar içinde şimdi. Festival müzikleri çalıyor. Koca bir güneş parlıyor tepesinde ve rengarenk balonlar uçuşuyor. Minik insanlar kol kola girip dans ediyorlar. El çırpıp eş değiştiriyorlar. Taptaze meyve kokuyor benim"barış olan yarım". Ondan güç alıyorum. Ama hala kendime yarayamıyorum. Kendi yarım hala karanlık ve sessiz. Kimse de yok içerde. Hem de kibrit kokusu var hala kesif kesif. Dün geceden sonra isler kapladı biraz da, elim yüzüm kararıyor sanki düşündükçe. Ama Barış! Barış öyle mi? "Barış olan yanım" bu sabah benim hafifletici sebebim. Onun için cümlelerimin tükendiği yere dayandım yine. Barış bu sabah muzır bir cin değil, kendi etrafında dans ederek kahkahalar atan puck.

1 yorum:

Oly Art dedi ki...

Yerim lan seni eşek sıpası. Barış olan yarın olmak daha mutlu ediyor beni. Hem çok adice bir birincilik lan bu "erkeklerde birinci" ne lan bu nahahaha çok sikik. Ama mutluyum ben yine de.
Çok ama çok seviyorum seni danaların en güzeli.